Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Istic sum, inquit. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Cur haec eadem Democritus? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Sullae consulatum?

Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Audeo dicere, inquit. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant; Disserendi artem nullam habuit. Suo genere perveniant ad extremum;

Duo Reges: constructio interrete. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quare ad ea primum, si videtur; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Non laboro, inquit, de nomine. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quid adiuvas? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Qui est in parvis malis. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Si longus, levis dictata sunt.