ടി.എച്ച് ദാരിമി
കാനഡ ആസ്ഥാനമായ പ്രശസ്ത ഇസ്ലാമിക വെബ്സൈറ്റില് നിന്നാണ് ഈ സംഭവം വായിച്ചത്. ലോക പ്രശസ്ത ബോക്സര് മുഹമ്മദ് അലി ക്ലേയുടെയും പെണ്മക്കളുടെയും ഇടയില് ഉണ്ടായതാണ് സംഭവം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകള് ഹന പിതാവിനെ കുറിച്ചെഴുതിയ ജീവിത കഥയിലടക്കം പല കൃതികളിലും ഈ സംഭവം പറയുന്നുണ്ട് എന്ന് ചെറിയ അന്വേഷണത്തില് മനസിലാകുകയുമുണ്ടായി. ഹന പറയുന്നു: ഒരു ദിവസം ഞാനും സഹോദരി ലൈലയും പുറത്തുപോയി തിരിച്ചുവരികയായിരുന്നു. ഒരു വെളുത്ത ടോപും കറുത്ത മിനി സ്കര്ട്ടുമായിരുന്നു എന്റെ അന്നത്തെ വേഷം. ഒരു യാഥാസ്ഥിതിക മുസ്ലിം പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് ഞാനും എന്റെ സഹോദരിയും വളര്ന്നത്. അതിനാല് അത്തരം ചെറിയതും ഇറുകിയതുമായ വസ്ത്രങ്ങള് ധരിച്ച് ഉപ്പയുടെ മുമ്പില് ഞങ്ങള് അങ്ങനെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടാറില്ല. ഉപ്പാക്ക് അത് ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് ഞങ്ങള്ക്കറിയാം. ഞങ്ങള് പുറത്തുപോയി തിരിച്ചുവരുമ്പോള് വീട്ടിലുണ്ടെങ്കില് ഉപ്പാക്ക് ഒരു തമാശയുണ്ടായിരുന്നു. വാതിലിനു പിന്നില് ഒളിഞ്ഞുനില്ക്കും. അറിയാതെ ഞങ്ങള് കടക്കുമ്പോള് അദ്ദേഹം ഞങ്ങളെ പേടിപ്പിക്കാന് നോക്കും. പിന്നെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ ചിരിയില് കൂടും. അന്നും അങ്ങനെ ഉണ്ടായി. പതിവ് ചിരിക്ക് പതിവ് ആലിംഗനത്തോടെ തിരിശീല വീണതും ഞാന് മുന്നോട്ടുനടന്നു.
അപ്പോള് ഉപ്പയുടെ നോട്ടവും ശ്രദ്ധയും ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രത്തിലായിരുന്നു. വസ്ത്രവിധാനം അടിമുടി നോക്കിയ അദ്ദേഹം എന്നെ വിളിച്ചു. എന്റെ വസ്ത്രമായിരുന്നു പതിവിലധികം ധാര്മ്മികത വിട്ടുകടന്നത്, അതുകൊണ്ടാവണം. വിളി കേട്ട് അടുത്തു ചെന്ന എന്നെ വാല്സല്യത്തോടെ ആശ്ലേഷിച്ച അദ്ദേഹം ചേര്ത്തുനിര്ത്തി എന്റെയും സഹോദരിയുടെയും കണ്ണുകളിലേക്ക് മാറി മാറി നോക്കി സഗൗരവം ഉപദേശിച്ചു. ഉപ്പ പറഞ്ഞു: മോളെ ഹന, ലോകത്ത് ദൈവമുണ്ടാക്കിയ അമൂല്യവസ്തുക്കളെല്ലാം ഓരോ മറക്കുള്ളിലാണ്, നന്നായി, ഭദ്രമായി സംരക്ഷിക്കപെട്ടിരിക്കുന്നത്. അവ നമുക്ക് അനായാസം കയ്യില് കിട്ടുക വളരെ പ്രയാസമാണ്. അമൂല്യമായ വജ്രം നോക്കൂ, അവ എവിടെയാണ്? ഭൂമിയുടെ ആഴങ്ങളില്, ഖനികളില് മറച്ചുവെക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പവിഴങ്ങളും തഥൈവ. ആഴക്കടലിന്റെയും ഉള്ളില് ചിപ്പികള്ക്കുള്ളില് മറച്ചുവെക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇനി സ്വര്ണം നോക്കൂ, ഭൂമിക്കടിയില് ഖനികളുടെ ആഴങ്ങളില് വീണ്ടും പാറകളുടെ കനത്ത പാളികളാല് മൂടിവെക്കപ്പട്ടിരിക്കുന്നു. അവിടെ ആ അമൂല്യ ലോഹം സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വെള്ളിയും മറ്റു വിലകൂടിയ ലോഹങ്ങളുമൊക്കെ ഇങ്ങനെത്തന്നെ. അവയൊക്കെ മനുഷ്യനു വേണ്ടിയുള്ളത് തന്നെയാണ്. പക്ഷേ, അവന് അനായാസം അവ സ്വന്തമാക്കാനും നേടിയെടുക്കാനും കഴിയില്ല. അവ പുറത്തെടുക്കാന് കഠിനാധ്വാനം കൂടിയേ തീരൂ. ആഴമുള്ള ചിന്തയുടെ മുകുളങ്ങള് പൊട്ടി വിടര്ന്നുവരികയായി ഉപ്പയുടെ തത്വം കേട്ടപ്പോള്.
ഇങ്ങനെ ഒരു ആമുഖം പറഞ്ഞുവെച്ച ഉടനെ അല്പം ഗൗരവ ഭാവത്തില് ഉപ്പ എന്നെ നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു: മോളെ, നിന്റെ ശരീരവും പവിത്രമാണ്. വിലപ്പെട്ടതാണ്. മറ്റുള്ളവര് സ്വന്തമാക്കാന് കഠിനമായി ശ്രമിക്കാന് മാത്രം അമൂല്യമാണ്. നിന്നിലെ സ്ത്രീത്വം വജ്രത്തേക്കാളും പവിഴത്തേക്കാളും സ്വര്ണത്തേക്കാളും വിലകൂടിയതാണ്. ആയതിനാല് നീയും നിന്റെ മേനി മാന്യമായി മറച്ചുസംരക്ഷിക്കണം. അല്ലാഹു എല്ലാ വസ്തുവിനെയും പ്രത്യേകമായി അനുഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഓരോന്നിനും ഓരോ രീതിയില്. ഒരു പയറു ചെടിയെ നോക്കൂ, പയര് മണികളെ കട്ടിയുള്ളൊരു പുറം തോടിനുള്ളില് മൂടി വച്ചിരിക്കുന്നു. അതുവഴി ചെറുപ്രാണികളില്നിന്ന് അവ സംരക്ഷിക്കപ്പെടുകയും അതിന്റെ ശരിയായ വിധത്തില് വളരാന് വഴിയൊരുങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. പഴങ്ങള് നോക്കൂ, അവയുടെ തൊലിയില്ലെങ്കിലുള്ള അവസ്ഥ ഒന്ന് ആലോചിച്ച് നോക്കൂ. തൊലി കൊണ്ട് മൂടിവെക്കാത്ത പഴങ്ങള്ക്ക് അതിന്റേതായ മധുരവും രുചിയും രൂപവും ഒക്കെ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നോ? ഒരിക്കലുമില്ല.
എന്നാല്, സസ്യങ്ങളേക്കാളും ജന്തുക്കളേക്കാളും മറ്റെന്തിനേക്കാളും വിലപ്പെട്ടതാണ് മനുഷ്യന്. അല്ലാഹു ആദരിച്ച സൃഷ്ടി. അതില് പെണ് വര്ഗത്തിന് അല്ലാഹു നല്കിയ അനുഗ്രഹമാണ് ഹിജാബ്. ഹിജാബെന്നാല് അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കാന്, അതിനെ സൃഷ്ടികളോടുള്ള വിനയത്തോടും അല്ലാഹുവിനോടുള്ള വിധേയത്വത്തോടും കൂടി അവന്റെ പ്രീതി കരസ്ഥമാക്കാന് ഉള്ള ഉത്തമ മാര്ഗമാണ്. എല്ലാ വിധത്തിലുമുള്ള അപകടങ്ങളില്നിന്ന് അവളെ സംരക്ഷിക്കാന് ഹിജാബിനു കഴിയുന്ന പോലെ മറ്റൊന്നിനും കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല. കാരണം അത് ദൈവീകമാണ്.
മുസ്ലിം പെണ്കുട്ടികളുടെ ഹിജാബ് വലിച്ചൂരിയെറിഞ്ഞ് ആസ്വദിക്കാന് ആര്ത്തിപൂണ്ടവര് ഇവ്വിധം കലിയിളകി ഉറഞ്ഞുതുള്ളുമ്പോള് മുഹമ്മദലി ക്ലേയുടെ ഈ തത്വ ദര്ശനം നമ്മുടെ നാട്ടില് വിലപ്പോകുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമര്ഥനം സരളമല്ലാത്തതുകൊണ്ടല്ല. പ്രയോഗങ്ങളിലോ വിശദീകരണത്തിലോ എന്തെങ്കിലും ദുര്ഗ്രാഹ്യതയുണ്ടായതു കൊണ്ടുമല്ല. ഫാഷിസം അങ്ങനെയാണ്. ന്യായം, സത്യം, അവകാശം തുടങ്ങിയവയെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക, പഠിക്കുക, സമര്ഥിക്കുക, അംഗീകരിക്കുക തുടങ്ങിയതൊന്നും ഫാഷിസത്തിന്റെ പണിയല്ല. അവര്ക്ക് ഇതിനൊക്കെ പകരം അജണ്ടയാണുള്ളത്. ആ അജണ്ട കാണാമറയത്തിരിക്കുന്ന ആരോ തട്ടിക്കൂട്ടി ഉണ്ടാക്കി അനുയായികൂട്ടത്തിന്റെ ബ്രെയിനില് പ്രോഗ്രാം ചെയ്തുവെക്കുന്നു. ആക്ഷന് വിളിക്കുന്നതോടെ അവര് അങ്ങോട്ട് ഉറഞ്ഞ് തുള്ളുന്നു. ആര്ക്കുവേണ്ടി, എന്തിനു വേണ്ടി എന്നൊന്നും തുള്ളുന്നവര്ക്കറിയില്ല, അറിയേണ്ടതുമില്ല. തുള്ളുന്നവരെ തള്ളിവിടുന്നവര്ക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ.
ഹിജാബിട്ട് കോളജിലേക്ക് വന്ന മുസ്ലിം പെണ്കുട്ടികളെ പ്രിന്സിപ്പല് തന്നെ നേരെവന്ന് ഗെയ്റ്റടച്ച് ഇങ്ങനെ ഇങ്ങോട്ട് കടക്കരുത് എന്ന് പറയുക, ഹിജാബിട്ടു വരുന്ന പെണ്കുട്ടിക്കുനേരെ കാവിക്കീറും വീശി ജയ് ശ്രീരാം വിളിച്ച് കുട്ടിഗുണ്ടകള് ചീറിയടുക്കുക, അല്ലെങ്കിലും അത് ധരിക്കേണ്ടതില്ല എന്ന് ഒരു മതപണ്ഡിതന്റെ വേഷവും മത ബിരുദവും ധരിച്ച വഖഫ് ബോര്ഡ് ചെയര്മാന് പോലും പ്രസ്താവന നടത്തുക, ഈ ധിക്കാരങ്ങള്ക്ക് മുമ്പില് ഒരു സംസ്ഥാനത്തിന്റെ നിയമ സംവിധാനം കുറ്റകരമായ മൗനം പാലിക്കുക തുടങ്ങി ഹിജാബിനെതിരെയുള്ള കഠിനവും ഗുരുതരവുമായ നീക്കങ്ങള് കാണുമ്പോള് സ്വന്തം ബുദ്ധി ചിന്തിക്കാന് ഉപയോഗിക്കുന്ന ആരും ആശ്ചര്യത്തോടെ അതിന്റെ കാരണം ചോദിച്ചുപോകും. എന്തോ കാര്യമായ കാരണമില്ലാതെ ഇത്രമാത്രം വലിയ വിദ്വേഷം കാണിക്കുന്നതിന്റെ സാംഗത്യം എന്തായിരിക്കും എന്ന്. അത് ഹിജാബ് ധരിക്കുക വഴി മുസ്ലിം സ്ത്രീകള് എന്തോ നേടുന്നു, അത് അനുവദിച്ചു കൂടാ എന്ന നിലപാടായിരിക്കുമോ, ഹിജാബ് ധരിക്കുക വഴി ചില സാമൂഹ്യ ഉപദ്രവങ്ങള് ഉണ്ടാകുന്നു, അതിനെ തടയുക എന്നതായിരിക്കുമോ, ഇന്ത്യയെ അത് സാംസ്കാരികമായി അപകീര്ത്തിപ്പെടുത്തുന്നു, അത് പ്രതിരോധിക്കേണ്ടതാണ് എന്നിവ ഏതെങ്കിലും ആണ് ആ സാംഗത്യമെങ്കില് അത് അനുവദിച്ചു കൊടുക്കാമായിരുന്നു. മുസ്ലിം സ്ത്രീകള് ഹിജാബ് വഴി സുരക്ഷിതത്വമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും നേടുന്നില്ല എന്നത് വ്യക്തമാണ്. കണ്ടുനില്ക്കുന്നവരുടെ കാമാസക്തിയെ തടയുന്നു എന്നതല്ലാതെ അതുകൊണ്ട് ഒരു ഉപദ്രവവും ഉണ്ടാകുന്നില്ല. ഇന്ത്യയിലാണെങ്കില് ഔദ്യോഗിക മേഖലകളില് പോലും വസ്ത്ര വൈവിധ്യം പ്രകടവുമാണ്. ഇത്തരം അംഗീകരിക്കാനാവാത്ത ന്യായവും ഒട്ടും ഇല്ലാതിരിരുന്നിട്ടും ഈ തീവ്രമായ വിരോധത്തിനു പിന്നില് ഒരു സമുദായം ചെയ്യുന്നതിനെ എന്തിനെയും എതിര്ക്കുകയും അവരുടെ ആസ്തിത്വത്തെ നിരാകരിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതല്ലാത്ത ഒരു ലക്ഷ്യവുമില്ല.
മനസിലാവേണ്ടത് അവര്ക്കാണ്. അവര്ക്കിത് മനസിലാകുമോ എന്നറിയില്ല. എങ്കിലും വസ്തുത വ്യക്തമാക്കാന് നാം ബാധ്യസ്ഥരാണ്. സദാചാര ബോധമുള്ള സ്ത്രീയെ പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ട ദ്രവ്യമായാണ് ഇസ്ലാം കാണുന്നത്. അവളുടെ ശരീരം, സ്വരം, ചേഷ്ടകള് എല്ലാം മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആസ്വാദനമാണ്. അത് സ്വന്തമാക്കി അനുഭവിക്കാന് അവന് ഏതറ്റം വരെയും പോകാന് തയ്യാറാവുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. ഇവ്വിധം മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും വലിയ വികാരമായ പെണ്ണഴകിനെ വാരിവലിച്ചിട്ട് എല്ലാവര്ക്കും കണ്ടതു പോലെ മേയാന് പുറത്തിട്ട്കൊടുക്കരുത് എന്നാണ് ഇസ്ലാമിന്റെ നിലപാട്. എല്ലാവരും കൊത്തിവലിക്കുന്നതോടെ അവളുടെ ആ മൂല്യം നശിച്ചു പോകുന്നു. അതു നശിച്ചാല് പിന്നെ അവള്ക്ക് അസ്തിത്വമില്ല. അവളുടെ ഭംഗികളാണ് അവളുടെ ഏക കരുത്ത്. ആ കരുത്തില്ലെങ്കില് അവളെ ആരും തിരിഞ്ഞുനോക്കില്ല. അവളെ ആരും സ്വീകരിക്കില്ല. അതിനാല് താരണ്യത്തിലെത്തുന്നതോടെ അവളുടെ മേനിയഴകും ശരീര സൗകുമാര്യവും ഒളിപ്പിച്ചുവെക്കാനും മറച്ചുപിടിക്കാനും ഇസ്ലാം അവളോടു പറയുന്നു. ആദ്യം അനുയോജ്യനും അനുരൂപനുമായ ജീവിത പങ്കാളിയെ നേടിയെടുക്കാനും പിന്നെ ആ അനുരൂപനെ എന്നും ചേര്ത്തുപിടിക്കാനും വേണ്ടി അവള് അവളുടെ സൗന്ദര്യങ്ങള് സംരക്ഷിക്കണം. അതിനാല് ഇസ്ലാമിലെ ഹിജാബ് അവള്ക്കൊരു കവചമാണ്. സംരക്ഷിതവും സുരക്ഷിതവുമായ ഭാവി ഉറപ്പുവരുത്തിത്തരുന്ന കവചം.
അല്ലാഹു പറയുന്നു: നബിയേ താങ്കള് സത്യവിശ്വാസിനികളോട് പറയുക: അവരും തങ്ങളുടെ ദൃഷ്ടികള് നിയന്ത്രിക്കണം. ഗുഹ്യഭാഗങ്ങള് കാത്തുസൂക്ഷിക്കണം; തങ്ങളുടെ ശരീരസൗന്ദര്യം വെളിപ്പെടുത്തരുത്; സ്വയം വെളിവായതൊഴികെ. ശിരോവസ്ത്രം മാറിടത്തിനുമീതെ താഴ്ത്തിയിടണം. തങ്ങളുടെ ഭര്ത്താക്കന്മാര്, പിതാക്കള്, ഭര്ത്തൃപിതാക്കള്, പുത്രന്മാര്, ഭര്ത്തൃപുത്രന്മാര്, സഹോദരങ്ങള്, സഹോദരപുത്രന്മാര്, സഹോദരീപുത്രന്മാര്, തങ്ങളുമായി ഇടപഴകുന്ന സ്ത്രീകള്, വലംകൈ ഉടമപ്പെടുത്തിയവര്, ലൈംഗികാസക്തിയില്ലാത്ത പുരുഷപരിചാരകര്, സ്ത്രൈണ രഹസ്യങ്ങളറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത കുട്ടികള് എന്നിവരുടെ മുന്നിലൊഴികെ അവര് തങ്ങളുടെ ശരീരഭംഗി വെളിവാക്കരുത്. മറച്ചുവെക്കുന്ന അലങ്കാരത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിക്കാനായി കാലുകള് നിലത്തടിച്ച് നടക്കരുത്. സത്യവിശ്വാസികളേ; നിങ്ങളെല്ലാവരും ഒന്നായി അല്ലാഹുവിങ്കലേക്ക് പശ്ചാത്തപിച്ചു മടങ്ങുക. നിങ്ങള് വിജയം വരിച്ചേക്കാം (അന്നൂര്: 31).