ആളിയാര്‍ കരാര്‍ ലംഘനം ഇനിയും കണ്ടുനില്‍ക്കരുത്

സംസ്ഥാനത്തെ നെല്ലറയായ പാലക്കാടിന്റെ വയലേലകളില്‍ നല്ലൊരു പങ്ക് വിളവ് തരുന്ന ചിറ്റൂര്‍ താലൂക്കിലെ ജലസേചനം കിട്ടാക്കനിയായി തീര്‍ന്നിട്ട് പതിറ്റാണ്ടുകളേറെയായി. ഇത്തവണയും കരാര്‍ പ്രകാരമുള്ള വെള്ളം തരാന്‍ തയ്യാറാകാതെ തമിഴ്‌നാട് സര്‍ക്കാര്‍ അമാന്തിച്ചുനില്‍ക്കുമ്പോള്‍ സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാര്‍ കാട്ടുന്ന അനാസ്ഥ വലിയ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് വഴിവെട്ടിയിരിക്കയാണ്. ഏതാണ്ട് കാല്‍ലക്ഷത്തിലധികം ഹെക്ടര്‍ പ്രദേശത്തെ നെല്‍കൃഷി ഇത്തവണ അപ്രാപ്യമായിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയാണ് സംജാതമായിരിക്കുന്നത്. കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം കാലവര്‍ഷക്കുറവായിരുന്നു മേഖലയിലെ പ്രതിസന്ധിക്ക് കാരണമായതെങ്കില്‍ ഇത്തവണ മതിയായി മഴ ലഭിച്ചിട്ടും കേരളത്തിന് അര്‍ഹതപ്പെട്ട വെള്ളം അനുവദിക്കാന്‍ കൂട്ടാക്കാതിരിക്കുന്ന അയല്‍ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ നിലപാട് തീര്‍ത്തും ജനവിരുദ്ധമായിപ്പോയി. ആളിയാര്‍ അണക്കെട്ടില്‍ നിന്ന് ചിറ്റൂര്‍ പുഴയിലേക്ക് വെള്ളം ലഭ്യമാക്കാനുള്ള കരാറിന്റെ തുടര്‍ച്ചയായ ലംഘനങ്ങളിലൊന്നാണ് ഇത്തവണയും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇതിനെതിരെ കഴിഞ്ഞദിവസം ചിറ്റൂരില്‍ നെന്മാറ, ചിറ്റൂര്‍ എം.എല്‍.എമാര്‍ പങ്കെടുത്ത കര്‍ഷക സമരം നടന്നെങ്കിലും ഇരുസര്‍ക്കാരുകളുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും പ്രായോഗികമായ നടപടികളുണ്ടായിട്ടില്ലാത്തതിനാല്‍ പ്രദേശത്തെ നെല്‍കൃഷി ഉണക്ക് ഭീഷണിയിലാണ്. ഇന്നത്തെ യോഗത്തില്‍ തീരുമാനമായില്ലെങ്കില്‍ ഹര്‍ത്താല്‍ അടക്കമുള്ള മാര്‍ഗങ്ങളിലേക്ക് തിരിയുകയാണ് കര്‍ഷകര്‍. ഇന്ന് ചെന്നൈയില്‍ സംയുക്ത ജലബോര്‍ഡിന്റെ പ്രതിനിധികളടങ്ങുന്ന ചര്‍ച്ച നടക്കാനിരിക്കെ ആളിയാര്‍ നിറക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ് നാം ശ്രദ്ധയൂന്നേണ്ടത്.
പറമ്പിക്കുളം അണക്കെട്ടില്‍ നിന്ന് ആളിയാര്‍ അണക്കെട്ടിലേക്ക് വെള്ളം ആവശ്യത്തിന് തുറന്നുവിട്ടാല്‍ മാത്രമേ കേരളത്തിന് അര്‍ഹമായത് അനുവദിക്കാന്‍ കഴിയൂ. തമിഴ്‌നാട് ഇതിന് തയ്യാറാകാതെയാണ് പറമ്പിക്കുളത്തുനിന്ന് അവരുടെ തിരുമൂര്‍ത്തി അണക്കെട്ടിലേക്കും അതുവഴി നിരവധി ജലസ്രോതസ്സുകളിലേക്കും മാറ്റി ഒഴുക്കിക്കൊണ്ടുപോകുന്നത്. കരാര്‍ പ്രകാരം പ്രതിവര്‍ഷം 7.5 ടി.എം.സി ജലമാണ് കേരളത്തിന് തരണമെന്നതിരിക്കെ ഇതിന്റെ പകുതിപോലും നല്‍കാന്‍ തയ്യാറാകാത്ത അവസ്ഥയാണുള്ളത്. ഇത്തവണത്തെ രണ്ടാം വിളക്ക് ആശങ്കപ്പെട്ടതുപോലെ തന്നെ വെള്ളം തരാന്‍ തയ്യാറാകാത്ത നിലപാടാണ് തമിഴ്‌നാട് സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ചിറ്റൂരിലെ വൃഷ്ടിപ്രദേശങ്ങളില്‍ പൊതുവെ വരള്‍ച്ചാസമാനമായ അവസ്ഥയാണ് ഇതുമൂലം ഉണ്ടായിട്ടുള്ളത്. ജനങ്ങളുടെ പ്രധാനവരുമാന ഉപാധിയായ നെല്‍കൃഷി നടത്താനാവാതെ വന്നാല്‍ അതില്‍ നിന്നുള്ള വരുമാനം മാത്രമല്ല, വലിയ നാശനഷ്ടങ്ങളും പട്ടിണിയും ദാരിദ്ര്യവുമാണ് ലക്ഷക്കണക്കിന് വരുന്ന ജനത അനുഭവിക്കാന്‍ പോകുന്നത്. കുടിവെള്ളം പോലും കിട്ടാക്കനിയാകുന്ന അവസ്ഥ ഇതുകൊണ്ടുണ്ടാകും. താലൂക്കിലെ രണ്ട് അണക്കെട്ടുകളിലേക്കും ചിറ്റൂര്‍പുഴ പദ്ധതിയിലേക്കും ഭാരതപ്പുഴയടക്കമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലേക്കുമുള്ള നീരൊഴുക്കാണ് ഇതുമൂലം നിലച്ചിരിച്ചിരിക്കുന്നത്. കേരളത്തില്‍ പ്രത്യേകിച്ചും പാലക്കാട് ജില്ലയില്‍ ഇത്തവണ തുലാവര്‍ഷം ഇരുപതു ശതമാനം കുറയുമെന്ന റിപ്പോര്‍ട്ടുകൂടി കണക്കിലെടുക്കുമ്പോള്‍ കര്‍ഷക കുടുംബങ്ങളുടെ മുന്നില്‍ ഭാവി ഇരുളടയുകയാണ്. പൊതുവെ ദരിദ്രമായ ഇവിടെ പട്ടിണി മരണങ്ങള്‍ നടക്കാനുള്ള സാധ്യത പോലും ഇതുമൂലം തള്ളിക്കളയാനാവാതെ വരും.
ആളിയാറിലേക്ക് വെള്ളം നിറച്ച് ചിറ്റൂരിനെ നനയ്ക്കണമെന്ന് കേരളം തുടര്‍ച്ചയായി ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഫലപ്രദവും പ്രായോഗികവുമായ നടപടികള്‍ ഉണ്ടാവുന്നില്ലെന്ന പരാതിയാണ് ജനങ്ങള്‍ക്കുള്ളത്. കഴിഞ്ഞദിവസം പാലക്കാട് സന്ദര്‍ശിച്ച മുഖ്യമന്ത്രി പിണറായി വിജയന്‍ പ്രശ്‌നം സംബന്ധിച്ച് ചീഫ് സെക്രട്ടറിതല ചര്‍ച്ചകള്‍ക്ക് നിര്‍ദേശം നല്‍കിയതായി വാര്‍ത്തയുണ്ടായെങ്കിലും ഇതുവരെയും തുടര്‍നടപടി ഉണ്ടായതായി കാണുന്നില്ല. നിലവില്‍ മൂന്ന് ടി.എം.സി ജലമെങ്കിലും കേരളത്തിന് ലഭിക്കണമെന്നാണ് കേരളം ആവശ്യപ്പെടുന്നത്. 3.8 ടി.എം.സിയാണ് ആളിയാറിലെ സംഭരണശേഷി. ഇതിപ്പോള്‍ 1.6 മാത്രമാണുള്ളത്. അത്രയും കൂടി നിറക്കാനായാല്‍ ചിറ്റൂരിനെ ഇത്തവണ കൃഷിനാശത്തില്‍ നിന്നും കുടിവെള്ള ക്ഷാമത്തില്‍ നിന്നും കരകയറ്റാനാകുമെന്നാണ് ജലസേചനവകുപ്പിന്റെ കണക്കുകൂട്ടല്‍. ഡിസംബറിലും ജനുവരിയിലും വരെ ജലം നല്‍കിയാലേ ചിറ്റൂരിനെ ഉണക്കില്‍ നിന്ന് രക്ഷിക്കാനാകൂ. എന്നാല്‍ ഇപ്പോഴത്തെ നിലയനുസരിച്ച് ഡിസംബറില്‍ തന്നെ ജലസേചനം നിലക്കാനാണ് സാധ്യത. വളരെയേറെ സമ്മര്‍ദത്തിന്റെ ഫലമായാണ് നവംബറില്‍ പറഞ്ഞയത്ര വെള്ളമില്ലെങ്കിലും അനുവദിക്കാന്‍ തമിഴ്‌നാട് അധികൃതര്‍ തയ്യാറായത്.
വെള്ളം എല്ലാവരുടെയും വലിയ ഉത്കണ്ഠയായിരിക്കുന്ന കാലഘട്ടത്തിലാണ് നാം ജീവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതെങ്കിലും വര്‍ഷത്തില്‍ മൂവായിരം മില്ലിമീറ്റര്‍ മഴ ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴുള്ള ജലാവശ്യം പോലും നിറവേറ്റിത്തരാന്‍ അയല്‍ക്കാര്‍ തയ്യാറാകാത്ത അവസ്ഥ കര്‍ഷക ജനതയോടും സാധാരണക്കാരായ പൗരന്മാരോടുമുള്ള വെല്ലുവിളിയാണ്. കയ്യിലുള്ള പണത്തെക്കൊടുത്ത് കടംവാങ്ങുന്ന അവസ്ഥയാണ് ഫലത്തില്‍ കേരളത്തിന്റെ സ്ഥലത്തുള്ള അണക്കെട്ടുകള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിന് തയ്യാറായ കേരളത്തിന്റെ ആദ്യ അബദ്ധം. 1970ലാണ് രണ്ടു വര്‍ഷത്തെ മുന്‍കാല പ്രാബല്യത്തോടെയും മുപ്പതുവര്‍ഷം കൂടുമ്പോള്‍ പുതുക്കണമെന്ന വ്യവസ്ഥയോടെയും പറമ്പിക്കുളം-ആളിയാര്‍ കരാറിന് ഇരു സംസ്ഥാനങ്ങളും രൂപം നല്‍കിയത്. ഇതനുസരിച്ച് രണ്ടായിരാണ്ടില്‍ കരാര്‍ പുതുക്കേണ്ടിയിരുന്നെങ്കിലും അന്ന് നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന ഇടതുപക്ഷ സര്‍ക്കാര്‍ തയ്യാറാകാതിരുന്നതാണ ്ഇപ്പോഴത്തെ പ്രശ്‌നത്തിന് കാരണം. ആളിയാറില്‍ ലംഘിച്ചാല്‍ ശിരുവാണിയില്‍ പിടിക്കാമെന്ന കേരളത്തിന്റെ മനസ്സിലിരിപ്പ് പലപ്പോഴും ജലരേഖയാകുകയാണ്. കരാറനുസരിച്ച് കോയമ്പത്തൂര്‍ നഗരത്തിലേക്കുള്ള കുടിവെള്ള സ്രോതസ്സായ ശിരുവാണി അണക്കെട്ടില്‍ നിന്ന് 1.3 ടി.എം.സി ജലമാണ് നല്‍കേണ്ടതെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ അതില്‍കൂടുതല്‍ നല്‍കുന്നത് കുടിവെള്ളമെന്ന അത്യാവശ്യകത മനസ്സിലാക്കിയാണ്. അതിലുമെത്രയോ ഗുരുതരമാണ് ജീവന്‍തന്നെ നിലനിര്‍ത്താന്‍ പെടാപാട് പെടുന്ന കേരളത്തിന്റെ ഏറ്റവും പിന്നാക്കപ്രദേശമായ ചിറ്റൂരിലെ കാര്‍ഷിക ജനതയുടെ അവസ്ഥ. ആളിയാറില്‍ നിന്ന് കോണ്ടൂര്‍ കനാലുകള്‍ വെട്ടി വെള്ളം തിരിച്ചുകൊണ്ടുപോകുന്നുവെന്ന സത്യം പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നത് ഉദ്യോഗസ്ഥരേക്കാളുപരി മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരായിരുന്നുവെന്ന് ഓര്‍ക്കണം.
മഴക്കുറവോ ജലക്കുറവോ എന്നതിനപ്പുറം താന്‍ കയറിയ ബസ്സ് ഒരിടത്തും നിര്‍ത്തരുതെന്ന മനോഭാവമാണ് തമിഴ്‌നാടിനെ ഭരിക്കുന്നതെന്ന് തോന്നുന്നു. മുല്ലപ്പെരിയാറിന്റെ കാര്യത്തിലും മറ്റും ആ സംസ്ഥാനം ഫെഡറല്‍ രീതി മറന്നുകൊണ്ടുള്ള നിലപാട് സ്വീകരിക്കുന്നത് നാം അനുഭവിക്കുന്നതാണ്. അട്ടപ്പാടിയടക്കമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലും മറ്റും മതിയായ വെള്ളം ലഭിക്കാതെ ജനം ഉഴലുമ്പോള്‍ കേരളം ഇനിയും ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പടിയില്‍ നെല്‍കര്‍ഷകരെ നിര്‍ത്തി കുരങ്ങു കളിപ്പിക്കരുത്. തങ്ങളുടെ ജനങ്ങളും ഭരണഘടനയും ഏല്‍പിച്ച ഉത്തരവാദിത്തം ഫലപ്രദമായി നിറവേറ്റി ജനക്ഷേമം ഉറപ്പുവരുത്താനുള്ള ക്രിയാത്മകവും സത്വരവുമായ നടപടിയാണ് ഈ സര്‍ക്കാരില്‍ നിന്ന് ജനം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. വെറും വാചകക്കസര്‍ത്തുകളിലും മുന്നണിക്കകത്തെ വിഴുപ്പലക്കിലും കളയേണ്ടതല്ല, പട്ടിണിപ്പാവങ്ങളായ ജനതയുടെ ജീവിതവും ഭാവിയും.